Chirurgia szczękowo-twarzowa, specjalność chirurgia twarzy

Definicja: Szczękowo-twarzowa to obszar chirurgii, który zajmuje się problemami twarzy, głowy, szyi, żuchwy i zatok. "Maxillo-" odnosi się do szczęki, dwóch kości szczękowych tworzących podniebienie (dach ust) i górnej szczęki. "Twarz" oznacza struktury twarzy.

Chirurgia szczękowo-twarzowa

Chirurgia szczękowo-twarzowa jest gałęzią chirurgii zajmującej się zabiegami, które leczą choroby i urazy głowy, ale nie obejmują leczenia mózgu. Chirurdzy mogą wykonywać zabiegi, aby poprawić pracę zatok, zrekonstruować złamane kości lub poprawić wady wrodzone, takie jak rozszczep podniebienia.

Istnieje pewna zbieżność między pracą otolaryngologów, zwanych również ENT dla uszu, nosa i gardła. Chirurdzy szczękowo-twarzowi częściej wykonują zabiegi z udziałem kości, a ENT częściej działają na struktury tkanek, ale to zróżnicowanie nie jest absolutne. Istnieje również nakładanie się na chirurgów specjalizujących się w chirurgii jamy ustnej, którzy zazwyczaj leczą problemy w jamie ustnej (usta).

Kto wykonuje operacje szczękowo-twarzowe?

Chirurdzy szczękowo-twarzowi są zazwyczaj szkoleni również w chirurgii stomatologicznej, dlatego niektórzy chirurdzy określani są jako specjaliści w dziedzinie jamy ustnej i szczękowo-twarzowej. Unikalny w świecie chirurgii, który zazwyczaj wymaga tradycyjnej ścieżki szkoły medycznej, pobytu i stypendium, aby stać się specjalistą, chirurgów jamy ustnej i szczękowo-twarzowej może być kształcony jako lekarz stomatologii lub lekarzy medycyny, w zależności od kraju praktyki.

Większość chirurgów szczękowo-twarzowych w Stanach Zjednoczonych to lekarze, którzy podążają tradycyjną ścieżką szkoły medycznej, rezydencji i stypendium, aby samodzielnie wykonywać zabiegi szczękowo-twarzowe.

Znany również jako: chirurgia jamy ustnej, chirurg stomatologiczny, chirurgia twarzy, ustna i szczękowo-twarzowa, szczękowo-twarzowa, Częste błędy pisowni: maxilofacial, maxilo-facial, Przykłady: Chirurg szczękowo-twarzowy został wezwany do pomocy w rekonstrukcji twarzy pacjenta, którego kości twarzy zostały złamane podczas poważnego wypadku samochodowego.