Co to jest wirusowe obciążenie wirusem HIV i dlaczego jest ważne?

Obciążenie wirusem HIV jest miarą ilości wirusa HIV krążącego we krwi, jeśli jesteś nosicielem wirusa HIV. Obciążenie wirusowe stosuje się do określenia skuteczności działania leków przeciwretrowirusowych, a nawet do poinformowania lekarzy o niepowodzeniu leczenia lub o nie przyjmowaniu leków zgodnie z zaleceniami lekarza.

Cel terapii HIV

Celem terapii HIV jest zapobieganie replikacji wirusa HIV w celu doprowadzenia populacji wirusów do niewykrywalnego poziomu. Niewykryty nie oznacza, że ​​nie ma wirusa lub że wirus został nagle usunięty z organizmu. Oznacza to po prostu, że nie można wykryć żadnego wirusa przy użyciu obecnie dostępnych technologii testowania. Po zatrzymaniu ART wirus wraca z powrotem i ponownie rozpoczyna replikację.

Ważne jest, aby pamiętać, że obciążenie wirusem HIV może się różnić podczas testowania krwi i innych płynów ustrojowych. Na przykład niewykrywalna wiremia we krwi niekoniecznie oznacza, że ​​jesteś niewykrywalna w spermie. Zjawisko to, znane jako wirusowe wydalanie, może zwiększać ryzyko transmisji od osób, które w innym przypadku można by uznać za wolne od wirusów.

Ludzie z niekontrolowanym wiremicznym ryzykiem poważnie uszkadzają ich układ odpornościowy, którego uszkodzenie powoduje, że ciało narażone jest na coraz większą liczbę oportunistycznych infekcji.

Jak wykonywane jest testowanie obciążenia wirusem

Zazwyczaj lekarz będzie pobierał raz na trzy do sześciu miesięcy w celu zmierzenia obciążenia wirusem. Nowszy, ultra-wrażliwy ilościowy testy obciążenia wirusem mogą wykrywać aktywność wirusa tak małą, jak pięć kopii / ml do znacznie powyżej 1 000 000 kopii / ml.

Natomiast jakościowy Testy obciążenia wirusem HIV są po prostu wykorzystywane do potwierdzenia obecności wirusa HIV i są powszechnie stosowane do testowania niemowląt i noworodków urodzonych przez matki zakażone wirusem HIV..

Interpretowanie wyników obciążenia wirusem

Cel miana wirusa jest prosty: im mniej kopii wirusa HIV we krwi, tym lepiej.

Rozpoczynając leczenie, testy obciążenia wirusem dostarczają podstawowe miary, za pomocą których porównywane są późniejsze testy. Każdy dziesięciokrotny spadek miana wirusa jest uważany za spadek jednego logu. Na przykład, jeśli miano wirusa spadnie z 50 000 kopii / ml do 500 kopii / ml, mówi się, że pacjent ma dwukrotny spadek miana wirusa.

Ogólnie rzecz biorąc, przy obecnym wytwarzaniu leków przeciw HIV, można się spodziewać niewykrywalnego miana wirusa w dowolnym miejscu od dwóch do dziewięciu miesięcy. Podczas gdy szybkość, z jaką osiąga się supresję, może się różnić, wydaje się być wolniejsza u osób, które opóźniły leczenie i doznały poważnych uszkodzeń immunologicznych.

Mierzymy to za pomocą liczby CD4 danej osoby, która określa, ile defensywnych komórek T CD4 pozostało we krwi. Osoba z prawidłową funkcją immunologiczną może mieć od 500 do 1500 komórek / ml, podczas gdy osoby z upośledzonym układem odpornościowym będą miały mniej niż 200 komórek / ml.

Co więcej, jeśli dana osoba rozwinęła się lub nabawiłaby odporności na którykolwiek z przepisanych leków, prawdopodobieństwo supresji wirusa może być poważnie zagrożone. W takim przypadku leczenie będzie musiało zostać zmienione po tym, jak testy genetyczne ujawnią, który lek lub leki są oporne.

Zalety niewykrywalnego obciążenia wirusem

Celem terapii HIV jest utrzymanie niewykrywalnych wirusów przez wiele lat, co nie tylko zachowuje przyszłe możliwości leczenia, ale zmniejsza ryzyko poważnej choroby o 53 procent.

Ponadto, utrzymanie niewykrywalnego wirusa znacznie zmniejsza ryzyko przeniesienia wirusa na inne osoby, strategii zapobiegania HIV traktowanej jako zapobieganie (TasP). Badania silnie wspierają stosowanie TasP w parach o statusie mieszanym (serodiscordant), co sugeruje, że może zmniejszyć ryzyko aż o 96 procent.