Czy możesz mieć genetyczną skłonność do poronienia?

Poronienie jest rodzajem utraty ciąży, które występuje samoistnie w pierwszej połowie ciąży (pierwsze 20 tygodni). Większość występuje w pierwszym trymestrze (pierwsze 13 tygodni). Według American Pregnancy Association, 10% do 25% wszystkich ciąż może zakończyć się poronieniem.

Teoretycznie możliwe jest, że skłonność do poronień jest dziedziczna i działa w rodzinach, a kilka badań sugeruje, że niewytłumaczalne nawracające poronienia mogą czasami występować w rodzinach. Warto wspomnieć o historii swojej rodziny podczas wizyty u lekarza. Jednak to nie robi oznacza, że ​​ryzyko poronienia jest koniecznie wyższe niż średnia.

Przyczyny nawracającego poronienia

Lekarze znajdują możliwą przyczynę tylko u około połowy kobiet, u których występują nawracające poronienia. Ze znanych przyczyn, najczęściej nie są przekazywane przez rodziny.

Naukowcy są przekonani, że większość poronień jest wynikiem problemów chromosomalnych, które były obecne w plemniku lub jajo w momencie poczęcia, a wynika to zwykle z przypadkowych błędów w podziale komórek podczas tworzenia plemników lub jaj, a nie z jakiegokolwiek warunku bezpośrednio odziedziczone po rodzicu matki lub ojca.

Czasami z nawracającymi poronieniami może występować bezobjawowe zaburzenie chromosomalne, takie jak zrównoważona translokacja, która powoduje zwiększoną tendencję do poronienia, a takie warunki mogą przebiegać w rodzinach i być przenoszone na dziecko. Jednak takie zaburzenia występują tylko u około 5% wszystkich par z nawracającymi poronieniami, więc jeśli nie wiesz na pewno, że twoja matka ma translokację lub inny stan chromosomowy, szanse są niskie, że jest to coś, o co musisz się martwić.

Z innymi znanymi powracającymi przyczynami poronień, takimi jak zespół antyfosfolipidowy, możliwe jest, że masz genetyczną predyspozycję do rozwoju tych stanów, jeśli twoja matka je ma, ale te problemy zwykle nie są ściśle genetyczne - innymi słowy, nie mają skłonności do przejść bezpośrednio z rodzica na dziecko. Nie ma również mocnych dowodów sugerujących, że badania przesiewowe w kierunku tych schorzeń przed pierwszą ciążą są korzystne.

Inne czynniki, które mogą zwiększać ryzyko poronienia i nie są dziedziczne, obejmują wybory dotyczące stylu życia (takie jak przyjmowanie dużych ilości kofeiny, zażywanie narkotyków, palenie tytoniu, nie spożywanie wystarczającej ilości pożywienia pożywnego i narażenie na promieniowanie) oraz wiek matki.

Dolna linia

Zanim podejmiesz się zajścia w ciążę, wspomnij o swojej rodzinie z poronieniami, ale jeśli nie masz pewności, że zdiagnozowano chorobę chromosomową, prawdopodobnie nie potrzebujesz żadnych zaawansowanych testów. Najprawdopodobniej ryzyko poronienia nie jest wyższe niż średnie.

Jeśli zajdziesz w ciążę, zwróć uwagę na częste objawy poronienia. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi krwawienie z pochwy, które jest jaskrawoczerwone lub brązowe, skurcze lub ból pleców, przemieszczenie tkanki przez pochwę, utrata masy ciała i zmniejszenie objawów ciąży (takie jak delikatne piersi, zmęczenie, nudności, częste oddawanie moczu).