11 rzeczy, które wpadasz w introverts Chcesz wiedzieć

Podczas gdy introwertycy stanowią około 40 procent populacji, osoby z tym typem osobowości często zgłaszają, że inni nie rozumieją ich. Niektórzy z naszych introwertycznych czytelników podzielają to, co uważają za jedne z największych mitów, nieporozumień i nieporozumień na temat tego, co to znaczy być introwertykiem.

1

Tylko dlatego, że introwertycy są spokojni, nie znaczy, że są nieśmiali

Ludzie czasami popełniają błąd myśląc, że tylko dlatego, że osoba jest cicha, to także oznacza, że ​​są nieśmiali. Jednak ważne jest, aby uświadomić sobie, że istnieje duża różnica pomiędzy introwersją, nieśmiałością i lękiem społecznym.

Ludzie introwertyczni niekoniecznie są zaniepokojeni rozmową z innymi, chociaż niektórzy introwertyczni ludzie z pewnością doświadczają nieśmiałości lub niepokoju społecznego.

Zamiast tego introwertycy po prostu stają się bardziej zarezerwowani i zwracają się ku sobie. Lubią lepiej poznać osobę, zanim podejmą wiele rozmów. Wolą myśleć, zanim przemówią. Zwykle nie korzystają z wielu pogawędek lub małych rozmów.

Gdy następnym razem zauważysz kogoś, kto jest cichy i zachowany, nie zakładaj, że jest nieśmiały lub boi się rozmawiać z innymi.

2

Konieczność ładowania nie oznacza, że ​​są wściekli lub przygnębieni

Kiedy introwertyk czuje się przytłoczony zbyt dużą ilością kontaktów towarzyskich, często potrzebują trochę czasu i samotności, by się naładować. Niestety, ludzie czasami błędnie interpretują to pragnienie bycia samemu jako negatywna emocja, na przykład bycie złą, przygnębioną, ponurą lub niespokojną.

Jeśli jesteś introwertykiem, możesz sobie przypomnieć, że rodzice lub inni dorośli powiedzieli mi, że "wychodzisz z pokoju i przestajesz się dąsać", kiedy tak naprawdę starałeś się trochę odpocząć.

Wielu introwertyków może być zaskoczonych tym, że inni ludzie interpretują tę potrzebę jako samotni jako nieuprzejmi lub lekceważący.

3

Oni się bawią

Introwertycy nie są stronniczymi kupcami. Choć mogą być cicho na głośnym i zatłoczonym spotkaniu towarzyskim, nie oznacza to, że nie bawią się dobrze.

W wielu przypadkach introwertycy w pokoju mogą usiąść i obserwować, przyjmując wszystkie interesujące widoki, dźwięki i rozmowy. Są ciekawi i chcą dowiedzieć się więcej o świecie i ludziach wokół nich. Podczas gdy ekstrawertycy mogą to osiągnąć, zadając pytania i rozpoczynając rozmowy, introwertycy wolą słuchać i zastanawiać się.

4

Oni nie są niegrzeczni

Introwertycy mogą być cicho i rezerwować, gdy ich spotkasz, i może być trudno wiedzieć, co myślą. Może to spowodować, że inni będą postrzegać je jako nieuprzejme.

Zamiast interpretować tę początkową rezerwę jako grubiaństwo, ważne jest, aby zrozumieć, że introwertyk może po prostu potrzebować lepszego poznania cię, zanim poczuje się swobodnie i chętny do otwarcia.

5

Introwertycy nie są dziwni

Według niektórych szacunków, aż 40 procent populacji określa się jako introwertyczne. Opierając się tylko na tych liczbach, introwersja z pewnością nie jest czymś dziwnym, dziwnym, a nawet ekscentrycznym.

Introwertycy są czasami niesprawiedliwie określani jako obcy. Być może dzieje się tak dlatego, że introwertycy raczej kierują się własnymi interesami, niż zwracają uwagę na to, co popularne lub modne.

6

Nie chcą być samotni przez cały czas

Chociaż introwertycy mogą potrzebować każdego dnia czasu, aby odzyskać energię, to z pewnością nie oznacza to, że chcą być cały czas sami.

Introwertycy naprawdę lubią spędzać czas z ludźmi, których dobrze znają. Chodzi o to, że okresowo potrzebują spokojnego czasu na rozpakowanie i odzyskanie energii, którą poświęcają podczas spotkań towarzyskich.

7

Nie są agorafobami

Tylko dlatego, że introwertycy są spokojni i cieszą się okresami samotności, nie oznacza to, że cierpią na agorafobię. Oczywiście, niektóre osoby są zarówno introwertyczne, jak i agorafobiczne, ale jeden nie jest wskaźnikiem drugiego.

Wielu introwertyków określa się jako "homebodies" lub osoby, które lubią spędzać czas w domu i cieszyć się rodziną i hobby. Nie oznacza to, że boją się przestrzeni publicznych.

8

Introwertycy nie mają niskiej samooceny

Innym częstym błędnym przekonaniem na temat introwertyków jest to, że są ciche i rezerwowane, ponieważ mają niską samoocenę lub brak pewności siebie.

Może to być szczególnie problematyczne dla zamkniętych w sobie dzieci, które są stale wepchnięte w sytuacje przez dorosłych, którzy myślą, że nawiązywanie kontaktów jest drogą do "naprawienia" dzieci, które postrzegają jako nieśmiałe i niepewne. Dzieci, które otrzymują ciągłe informacje zwrotne od dorosłych i rówieśników, że coś jest nie tak z ich osobowością, mogą w związku z tym zacząć kwestionować samych siebie.

Wskazówka: nie zakładaj, że zarezerwowane dziecko nie ma pewności.

9

Introwertycy nie nienawidzą ludzi

Ludzie, którzy są zamknięci w sobie, nie są mizantropijni. W rzeczywistości introwertycy są zazwyczaj bardzo zainteresowani ludźmi; po prostu czują się wyczerpani mnóstwem rozmów i spotkań towarzyskich, zwłaszcza niepotrzebnym gadaniem.

Mała rozmowa jest czymś, co sprawia, że ​​większość introwertrów wzdryga się. To, czego potrzebują, to powód rozmawiać. Rozpocznij interesującą rozmowę o czymś, o czym troszczy się introwertyk, a może się okazać, że jest najbardziej rozmowną osobą w pokoju.

10

Introwertycy nie są zepsute i nie trzeba ich naprawiać

Introwersja jest często traktowana jako coś, co należy przezwyciężyć.

Wielu introwertycy zgłaszają, że nauczyciele i inni dorośli często zmuszali ich do sytuacji, w których czuli się nieswojo lub przytłoczeni - zmuszając cichego ucznia do przejęcia roli lidera grupy, przypisując zastrzeżonemu dziecku czołową rolę w klasie i łącząc spokojne dzieci z najbardziej ekstrawertycznych dzieci w klasie do zadań grupowych, na przykład.

Takim działaniom często towarzyszy jedno proste (ale żenująco błędne) wyjaśnienie: "Jesteś zbyt cichy, a dotarcie tam więcej pomoże ci przezwyciężyć to!"

Ale introwersja nie jest czymś, co "przeżyje". Ekstremalna nieśmiałość i niepokój społeczny to na pewno problemy, którymi należy się zająć, szczególnie jeśli powodują one znaczne cierpienie lub upośledzenie w codziennym życiu. Ale te sprawy powinny być załatwiane w sposób pełen współczucia i profesjonalizmu. Zmuszanie nieśmiałego lub niespokojnego dziecka do sytuacji społecznych, w których czują się przytłoczone lub niewygodne nie jest najodpowiedniejszy sposób radzenia sobie z tym.

Jak wspomniano wcześniej, bycie spokojnym i bycie nieśmiałym to nie to samo. Introwertycy nie muszą być rozkładani i przekształcani w ekstrawertycy.

11

Powiedzenie "Jesteś zbyt cichy" jest nieczułe i nieuprzejme

Introwertycy nie są jedynymi typami osobowości, które czasami są źle rozumiane. Ekstrawertycy są często oskarżani przez tych, którzy nie rozumieją ich jako głośnych i zbyt gadatliwych.

Dla introwertyka nieustannie mówi się, że "jesteś cicho" to bardzo dużo jak mówienie ekstrawertykowi, że "nigdy się nie zamykają". Jest niepotrzebnie nieuprzejmy i sugeruje, że coś jest nie w porządku z jednostką.

Oba typy osobowości muszą starać się zrozumieć tych, którzy się od nich różnią. Introwertycy mają własne potrzeby i dziwactwa, podobnie jak ekstrawertycy.

Co najważniejsze, nie wszyscy introwertycy (lub ekstrawertycy) są tacy sami. Malowanie każdego typu osobowości szerokimi pociągnięciami pomija wszystkie niuanse i szczegóły, które czynią każdą osobę wyjątkową. Ale wiedza o tym, jak ludzie z tymi typami osobowości mają tendencję do myślenia, działania i odczuwania, może z pewnością poprawić zrozumienie ludzi, którzy są różni od ciebie.