Jak dzieci mogą radzić sobie ze śmiercią dziadka

Wiele razy śmierć dziadka jest pierwszym prawdziwym pędzlem dziecka ze śmiertelnością. Radzenie sobie ze stratą może być trudne, ale jednocześnie dziecko może wzrastać w dojrzałości i zrozumieniu dzięki temu doświadczeniu.

Jak pomóc dzieciom ze śmiercią dziadka

Każde dziecko zajmujące się śmiercią potrzebuje wsparcia zrozumienia dorosłych. Rodzice, oczywiście, mają główną rolę, ale dziadek może pomóc dziecku zrozumieć śmierć jednego z jego dziadków. Wychowanie w wieku przedszkolnym i szkolnym będzie wymagało największej pomocy, a poniższe sugestie mogą pomóc:

• Odpowiadaj na pytania dziecka, ale utrzymuj odpowiedzi krótkie i proste.
• Nie myśl, że musisz podać wszystkie odpowiedzi.
• Pozwól dziecku zasmucić się, ale zrozum, że dla niektórych dzieci prawdziwy smutek będzie opóźniony.
• Posłuchaj, co mówi dziecko i jak on to mówi.
• Nie mylić młodych z użyciem eufemizmów na śmierć, takich jak odpoczynek czy sen.
• Zapewnij dziecko, że śmierć nie jest formą kary, ale jest częścią życia.
• Upewnij się, że dziecko nie czuje się winne.
• Bądź cierpliwy i spójny z odpowiedziami, jeśli dziecko zadaje te same pytania w kółko.
• Pomóż dziecku zrozumieć, że zmarły nie "powróci".
• Uważaj na kojarzenie śmierci z chorobą, ponieważ dziecko może bardzo bać się swoich własnych chorób.
• Uważaj na to, że ktoś umarł, ponieważ był stary. Dziecko może obawiać się utraty innych "starych" ludzi. Jeśli to możliwe, zaprezentuj swojemu wnukowi pozytywny obraz starzenia się.

Pogrzeby i inne usługi

Opinie są podzielone na temat tego, czy małe dzieci powinny uczestniczyć w pogrzebach. Dzieci muszą być ze swoimi rodzinami podczas procesu żałoby, ale pogrzeby mogą być przytłaczające dla małych dzieci. Czasami uczestniczenie w czuwaniu lub wizytacji może być odpowiednim substytutem do uczestniczenia w rzeczywistym pogrzebie.

Jeśli dziecko będzie brało udział w służbie, sprawdź, co się stanie, aby on był przygotowany.Jeśli dziecko ma przyjść na wizytę lub usługę z otwartą trumną, pozwól dziecku zdecydować, czy chce zobaczyć ciało. Jeśli tak, to załóż to w towarzystwie spokojnej osoby dorosłej. Przygotuj dziecko na wygląd ciała, mówiąc, że ponieważ ciało już nie działa, nie wygląda tak samo.

Umożliwienie dziecku umieszczenia zdjęcia lub listu w trumnie może być pocieszające. Przygotuj dziecko na to, że niektórzy ludzie w służbie będą płakać, ale inni mogą się śmiać i mówić, i to jest ich sposób na zapamiętanie zmarłego.

Śmierć i religia

Problemem, który może być trudny po śmierci, jest religia, szczególnie dla rodzin międzywyznaniowych lub rodzin z mieszanką wierzących i niewierzących. Jeśli dziecko zostało wychowane w domu zakonnym, rodzice prawdopodobnie umieścili śmierć w kontekście religijnym. Dziadkowie nie powinni zaprzeczać swoim poglądom; to część respektowania granic. Rodzice, którzy zdecydowali się nie umieszczać śmierci w takim kontekście, prawdopodobnie nie będą chcieli, aby inni to zrobili. Poza tym, wprowadzanie nowych pomysłów na temat Boga i życia po śmierci w takim traumatycznym czasie może być bardziej mylące niż pocieszanie. W obu przypadkach, jeśli dziecko zadaje trudne pytania, wystarczy powiedzieć, że nie masz wszystkich odpowiedzi.

Strach przed kolejną śmiercią dziadków

Dzieci, które mają do czynienia ze śmiercią jednej osoby, często logicznie zastanawiają się, czy stracą innych ludzi, których kochają. Zwłaszcza jeśli jesteś dziadkiem, pomagając dziecku radzić sobie ze śmiercią innego dziadka, dziecko może oczekiwać, że on również cię straci. Mówienie czegoś prostego, takiego jak "Spodziewam się tu być przez długi czas" jest najlepszym rozwiązaniem.

Kontynuacja procesu żalu

Niektóre dzieci odnajdują wygodę w dniach po śmierci, oglądając lub nawet niosąc zdjęcia ukochanej osoby. Specjalna zabawka lub pamiątka związana ze zmarłym również mogą być pocieszające. Nauczyciele lub opiekunowie dziecka powinni zostać poinformowani o śmierci. Dziecko przeżywające proces żałoby może stać się niespokojne, czepliwe lub wściekłe i buntownicze. Może on skarżyć się na fizyczne objawy, takie jak ból głowy lub ból brzucha, lub mieć problem z koncentracją w szkole. Te zmiany zachowań prawdopodobnie znikną w ciągu kilku tygodni. Jeśli nie, dziecko może potrzebować porozmawiać z doradcą.

Ważne jest, aby nie dopuścić do powstania tabu wokół tematu zmarłej osoby. Nie bój się wymieniać nazwiska osoby i dzielić się sporadyczną pamięcią o niej. Ta praktyka wzmacnia koncepcję, że umierania są naturalną częścią życia, a nie czymś nadprzyrodzonym i przerażającym. Ponadto, wymienienie imienia zmarłego stanowi dla twojego wnuka otwarcie na rozmowę o śmierci, którą można wyleczyć.

Z biegiem czasu skoncentruj się na zapewnieniu Twojemu wnukowi środowiska bez stresu. Aktywna zabawa, zabawne gry i spędzanie czasu z kuzynami mogą pomóc. Bezwarunkowa miłość jest najlepszym smoczkiem ze wszystkich.