Komponenty systemu stymulacji rdzenia kręgowego

Stymulacja rdzenia kręgowego (SCS) jest techniką medyczną stosowaną do dostarczania łagodnych impulsów elektrycznych do nerwów wzdłuż kręgosłupa w celu modyfikacji lub zablokowania sygnałów bólowych w mózgu.

SCS był po raz pierwszy stosowany w leczeniu bólu w 1967 r., A następnie zatwierdzony do użytku przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków w 1989 r. W celu złagodzenia bólu spowodowanego uszkodzeniem nerwu w tułowiu, ramionach lub nogach (w tym bólu dolnej części pleców, bólu kończyn dolnych i nieudanego powrotu Chirurgia).

Urządzenie wszczepia się w pobliżu kręgosłupa i działa podobnie jak rozrusznik serca. W miejscu bólu osoba zwykle czuje lekkie uczucie szpilek i igieł. Nowsze systemy, takie jak system stymulacji Senza zatwierdzony w 2015 r., W dużym stopniu przezwyciężyły ten efekt.

System SCS składa się z czterech komponentów, które działają razem, aby dostarczyć stymulację elektryczną do źródła bólu (znanego również jako generator bólu). Większość urządzeń waży dziś nieco więcej niż uncja i składa się z generatora impulsów, przewodów elektrycznych, pilota zdalnego sterowania i ładowarki akumulatorowej.

1

Wszczepialny generator impulsów

Wszczepialny generator impulsów (IPG) jest centralnym elementem każdego systemu SCS. Ma mniej więcej rozmiar wafla waniliowego i jest chirurgicznie implantowany przez brzuch lub pośladek. Następnie przewody elektryczne biegną od IPG do przestrzeni nadtwardówkowej w kanale kręgowym.

Przestrzeń zewnątrzoponowa jest obszarem między pokryciem kręgosłupa (zwanym oponą twardą) a kręgosłupem. Właśnie tam leki znieczulające są często wstrzykiwane w celu blokowania bólu podczas ciąży.

Obecnie większość urządzeń IPG zasilanych jest z akumulatora, chociaż tradycyjne, nie nadające się do ponownego ładowania urządzenia są nadal używane.

2

Prowadzenia i elektrody

Przewody systemu SCS są zasadniczo izolowanymi przewodami pochodzącymi z IPG, które odbierają i dostarczają impulsy elektryczne. Nie różnią się niczym od kabli samochodowych używanych do przesyłania energii elektrycznej z akumulatora na żywo do martwego.

Na końcu każdego ołowiu znajduje się elektroda umieszczona w przestrzeni nadtwardówkowej. Istnieją dwa główne typy potencjalnych klientów:

• Przewody przezskórne (przezskórne znaczenie "pod skórą"), które są wprowadzane do miękkiej tkanki za pomocą prostego nacięcia
• Przewody chirurgiczne, które jak sama nazwa wskazuje, są wkładane podczas operacji pleców

3

Pilot

Nowsze IPG są zaprojektowane tak, abyś mógł kontrolować poziom stymulacji do pewnego stopnia. Odbywa się to za pomocą zdalnego urządzenia sterującego zaprogramowanego na określone urządzenie.

Zdalne sterowanie może być kluczowe przy dokonywaniu regulacji, jeśli na twój IPG kiedykolwiek wpłynie zakłócenie elektromagnetyczne (EMI). Może się to zdarzyć, jeśli kiedykolwiek będziesz blisko sprzętu, takiego jak urządzenia zabezpieczające na lotniskach, które generują silne pole elektromagnetyczne. Po uderzeniu przez EMI, IPG może się wyłączyć lub zwiększyć do poziomu, na którym impuls elektryczny jest niewygodny.

Pilot umożliwia chwilowe dostosowanie lub wyłączenie urządzenia w razie potrzeby. W przeciwieństwie do rozrusznika, którego nie można wyłączyć, stymulator rdzenia kręgowego może.

4

Battery Recharger

Istnieje kilka IPG używanych dzisiaj, które nie nadają się do ponownego ładowania i jest jasne, dlaczego. Starsze, jednorazowe urządzenia mają żywotność baterii od dwóch do pięciu lat. Nowsze mogą trwać od 10 do 25 lat, oferując użytkownikom większą swobodę i znacznie mniej interwencji chirurgicznych.

Akumulator IPG ładuje się, umieszczając bezprzewodową ładowarkę na skórze bezpośrednio nad urządzeniem. Jest utrzymywany w miejscu dzięki regulowanemu pasowi na pasek i zwykle zajmuje kilka godzin w tygodniu, aby w pełni doładować. Sygnał dźwiękowy i / lub wskaźnik poinformuje o całkowitym naładowaniu baterii.