Czy Runner's High Real czy Just a Myth?

Pomysł, że pokonanie długich dystansów może u niektórych wywołać euforię, która jest podobna do wysokiej, jaką dają niektóre psychedeliki, nie jest nową koncepcją. Wysokie wyniki biegaczy nie występują u każdego biegacza, w rzeczywistości nie zdarza się to u większości biegaczy. Ale dla tych, którzy tego doświadczyli, odczuwalne odczucia są jednoznaczne: uczucie skrajnego spokoju, uczucie unoszenia się, euforia, rozkosz, a nawet odmienne stany świadomości i zwiększona tolerancja bólu. Do tej pory pozostało to zagadką. Czy to zjawisko było prawdziwym produktem ubocznym jakiegoś fizjologicznego procesu, po prostu postrzeganiem sportowca, czy czymś pośrednim?

Endorfiny połączone z "High Runner"

Od dziesięcioleci mówi się o wzroście poziomu endorfin w mózgu jako przyczynie "wysokiego poziomu biegacza", ale do niedawna nie było sposobu, by faktycznie mierzyć poziomy endorfin w samym mózgu. Wszystko zmieniło się w 2008 roku, gdy niemieccy naukowcy, kierowani przez dr. Henninga Boeckera, wykorzystali tomografię emisyjną pozytonów lub PET Scan, aby przyjrzeć się poziomom endorfin w mózgach biegaczy przed i po biegach długodystansowych.

Mierzenie endorfin w mózgach biegacza

W tym badaniu dziesięciu biegaczy miało testy psychologiczne i skan PET przed i po dystansie dwugodzinnym. Następnie naukowcy porównali obrazy skanów PET, aby określić, które obszary mózgu mają największą aktywność endorfin.Poprosili również biegaczy o ocenę ich nastroju, w tym poziomu euforii. Opisane odczucia euforii porównano do zmian poziomu endorfin w niektórych obszarach mózgu.

Wyniki tego badania pokazały, co następuje:

1. Endorfiny wytwarzano w mózgu podczas ćwiczeń.
2. Endorfiny związane z receptorami w częściach mózgu często kojarzą się z emocjami (układ limbiczny i obszary przedczołowe).
3. Ilość endorfin wytwarzanych w mózgu odpowiadała stopniowi zmian nastroju zgłaszanych przez biegacza. Tak więc, jak biegacz opisał większą euforię i pozytywną zmianę nastroju, więcej endorfin zostało zaobserwowanych na jego skanie PET.

To odkrycie dostarczyło brakujących dowodów, które pomogły zrozumieć, co dokładnie dzieje się w mózgach sportowców, którzy zgłaszają euforię i doświadczenia poza ciałem. To także otworzyło drzwi do studiowania różnych chemikaliów mózgowych, w tym adrenaliny, serotoniny, dopaminy i innych, które mogą również przyczyniać się do uczucia euforii u ćwiczących. Te badania właśnie się rozpoczynają.

Boecker i jego koledzy badają także odczuwanie bólu u biegaczy maratońskich i osób nie biorących udziału w zawodach, porównując zgłaszane przez samego siebie postrzeganie bólu z rzeczywistymi skanami mózgu w celu poszukiwania aktywności chemicznej związanej z percepcją bólu i intensywnością ćwiczeń.

Największymi badaczami tajemniczymi, których jeszcze nie rozwikłano, jest to, dlaczego niektórzy biegacze są bardziej narażeni na wysoki poziom tych "dobrych" chemikaliów mózgowych niż inni i jak długo i jak ciężko musi sportowiec ćwiczyć aktywację produkcji endorfin. Nie jest również jasne, dlaczego biegacze wydają się o wiele bardziej narażeni na tak wysoki wynik niż inni sportowcy. Oczywiście, rowerzyści i pływacy dostają wysokie, ale jest to znacznie mniej powszechne niż u biegaczy.

Źródło